Martwy ząb pozbawiony jest żywej miazgi. Mogła to spowodować martwica albo leczenie kanałowe, które wykonuje się przy zaawansowanej próchnicy. Martwy ząb ma ciemniejszą barwę, a jego szkliwo jest bardziej matowe. To sprawia, że wybielanie martwego zęba wygląda nieco inaczej niż w przypadku pozostałych zębów.
Kiedy ząb staje się martwy?
Martwica miazgi jest procesem nieodwracalnym. Oznacza to, że – mimo dużych zdolności do regeneracji – nie ma możliwości jej całkowitego odtworzenia.
Najczęściej ząb staje się martwy z powodu rozległej próchnicy. Kiedy bakterie próchnicze zaczynają go atakować najpierw dochodzi do zapalenia miazgi, które jest odwracalne. Jednak brak szybkiej interwencji medycznej powoduje, że miazga obumiera.
Do obumarcia żywej tkanki zęba dochodzi także w trakcie urazu mechanicznego. Upadek lub uderzenie powodują zaburzenia w przepływie krwi w miazdze zęba. W efekcie czego miazga również obumiera.
Martwy ząb początkowo nie daje żadnych fizycznych objawów. Z czasem u pacjentów może pojawić się pulsujący ból, który wskazuje na zmiany ropne w obrębie zęba.
Wielu pacjentów decyduje się na wybielanie martwego zęba, ponieważ jest on wyraźnie ciemniejszy od pozostałych.
Przebieg wybielania
Wybielanie martwego zęba jest znacznie bardziej skomplikowane, niż w przypadku zębów z żywą miazgą. Jego szkliwo nie jaśnieje pod wpływem działania lamp wybielających, czy nakładek z żelem do rozjaśniania. Konieczne jest zastosowanie innych metod.
Jedną z metod wybielania jest walking bleaching, czyli wybielanie stopniowe. Stomatolog rozwierca wtedy ząb i umieszcza w nim środek wybielający (zwykle nadboran sodu), a następnie zabezpiecza ząb. Środek wybielający działa przez kilka dni, rozjaśniając ząb. Po tym czasie trzeba ponownie przyjść od gabinetu i wymienić go na nowy. Wybielanie tą metodą można powtarzać około 3 razy, czyli do 10 dni. Po tym czasie ząb trzeba na nowo zaplombować na stałe.
Szybsze efekty daje wybielanie termokatalityczne. Wtedy po zaaplikowaniu do zęba środka wybielającego działa się na niego światłem lampy 3- 5 minut. Proces powtarza się kilka razy aż do uzyskania pożądanej barwy. Po tym czasie ząb trzeba zabezpieczyć tymczasowo. Po paru dniach, jeśli ząb ma właściwy kolor można go zaplombować.
Martwe zęby można również wybielić, zakładając licówki. Stomatolodzy jednak często odradzają ten zabieg, ponieważ martwy ząb jest słabszy od pozostałych i może się złamać. Każdorazowo należy ocenić to indywidualnie. Lepszym rozwiązaniem jest zastosowanie korony protetycznej. Trzeba jedynie wykonać wkład koronowo – korzeniowy.
Efekty wybielania zębów martwych
Efekty wybielania zębów, które są martwe, bywają odmienne u każdego pacjenta. Efekty wybielania przy użyciu wkładu wybielającego z nadboranu sodu utrzymują się kilka lat.
Licówki i korony wykonane z kompozytu także dość szybko stracą kolor. Najtrwalsze będą te porcelanowe. W tym wypadku efekty wybielania utrzymują się kilkanaście lat.
Wiele zależy także od trybu życia pacjenta. Pacjenci, którzy nie dbają należycie o zęby, a do tego palą papierosy nie mogą liczyć na trwałość efektów wybielania.
