Torbiel zęba jest prawdopodobnie najczęstszą przyczyną, która sprowadza ludzi do dentysty w celu leczenia w nagłych wypadkach, ponieważ może powodować nagły i nieoczekiwany silny ból i stan zapalny w okolicy szczęki. Torbiel zębowa rozwija się bardzo powoli, nie powodując bólu ani innych objawów. Zauważa się ją tylko wtedy, gdy staje się duża lub gdy jest w stanie zapalnym, powodując obrzęk i ból.
Torbiel pod zębem leczonym kanałowo
Torbiel pod zębem leczonym kanałowo może pojawić się, gdy leczenie kanałowe było wykonane niedokładnie lub gdy pojawiły się trudności z udrożnieniem kanału.
Co to jest torbiel zęba i jakie ma przyczyny?
Torbiele szczęki to ubytki w górnej lub dolnej szczęce spowodowane stanem zapalnym, lub zaburzeniami rozwojowymi. Torbiele tworzą się w kości lub w otaczającej je tkance miękkiej. Są one otoczone torebką tkanki łącznej i wypełnione treścią w postaci mazi lub płynu. Lekarze rozróżniają kilka rodzajów torbieli szczęki. Najczęstszymi postaciami są torbiel pęcherzykowa żuchwy, która wywodzi się z nieprawidłowo rozwiniętej tkanki zęba oraz torbiel korzeniowa szczęki spowodowana stanem zapalnym.
Torbiele szczęki zwykle nie powodują żadnych objawów. Dopiero gdy stopniowo urosną, mogą wywierać nacisk na sąsiednią tkankę, powodując np. ból, uszkodzenie lub drętwienie.
Torbiele szczęki należą do najczęstszych chorób w okolicy zębów i szczęki. Często pojawia się torbiel pod zębem leczonym kanałowo.
Torbiele występują głównie u osób w średnim wieku, najczęściej u mężczyzn. Górna szczęka jest zwykle bardziej podatna na tworzenie się torbieli niż dolna. Spośród różnych typów torbieli najczęstsze są tak zwane torbiele korzeniowe szczęki. Na drugim miejscu znajdują się tak zwane torbiele pęcherzykowe szczęki. Wszystkie inne torbiele na żuchwie są raczej rzadkie.
Torbiele szczęki mogą być spowodowane zaburzeniami rozwojowymi lub stanem zapalnym. W zależności od tkanki, z której rozwijają się torbiele szczęki, lekarze rozróżniają różne rodzaje torbieli. Większość torbieli występujących w szczęce wywodzi się z tkanek układu zębowego (torbiele zębopochodne). Mogą jednak również powstawać z innych struktur (torbiele niezębopochodne).
Jak rozpoznać i jak leczyć torbiel na zębie?
Ponieważ oczywiste objawy są rzadkie, torbiele szczęki są często odkrywane przypadkowo na zdjęciach rentgenowskich. Kiedy torbiele szczęki osiągają pewien rozmiar, osoba dotknięta chorobą lub dentysta może je wyczuć jako wydatny występ kości. Nie jest jeszcze możliwe jednoznaczne określenie, jaki to rodzaj torbieli szczęki. Informacji mogą dostarczyć metody obrazowania, takie jak tomografia komputerowa lub badanie ultrasonograficzne.
Terapia polega na chirurgicznym usunięciu torbieli szczęki (cystektomii). W niektórych przypadkach przydatna może być również tak zwana cystotomia. Chirurg jamy ustnej nie wycina całkowicie torbieli szczęki, a jedynie nacina ją, aby zawartość mogła spłynąć i torbiel mogła się zagoić. Ta drobna procedura jest idealna, na przykład dla osłabionych pacjentów.
Zalecenia po usunięciu torbieli zęba
Aby gojenie przebiegło bez powikłań, po usunięciu torbieli zęba należy przestrzegać zaleceń stomatologa. Najważniejsza jest odpowiednia higiena jamy ustnej, która pozwala uniknąć stanów zapalnych.
Kilka dni po zabiegu należy unikać nadmiernej aktywności i powstrzymać się od uprawiania sportu. Bezpośrednio po wykonanym zabiegu, pacjent nie może jeść ani pić. W kolejnych dniach powinien unikać jedzenia pokarmów stałych. Można spożywać pokarmy płynne. Po usunięciu torbieli należy unikać picia kawy i napojów alkoholowych.
